Μέρος 1 από 2 του ταξιδιού για την υγεία μου Το ταξίδι για την υγεία μου ξεκίνησε όταν ήμουν 8 ετών…
Μέρος 1 από 2 του ταξιδιού μου για την υγεία ❤️ Το ταξίδι μου για την υγεία ξεκίνησε όταν ήμουν 8 ετών, ήμουν πάντα άρρωστος αλλά κανένας γιατρός δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, είχα μια διάσειση επιπέδου 3 που πρόσθεσε τα συμπτώματά μου, αλλά περιλάμβανε επίσης πολλές δοκιμές που απέκλεισαν περισσότερα πράγματα. Είδα πολλούς ειδικούς κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και δεδομένου ότι τα συμπτώματά μου ευθυγραμμίστηκαν με όγκο στον εγκέφαλο και βρήκαν μια μάζα στη μαγνητική τομογραφία μου, έπρεπε να κάνω μία κάθε 6 μήνες για πολλά χρόνια. Ευτυχώς, ήταν απλώς μια βλάβη αλλά τα συμπτώματά μου έμειναν ακόμα αδιάγνωστα. Μέχρι να ήμουν στο HS δυσκολευόμουν, επέστρεφα από το σχολείο και κοιμόμουν. Μια εβδομάδα πριν από την αποφοίτηση έκανα εγχείρηση κόλπων, ελπίζοντας ότι ήταν η θεραπεία για τα προβλήματά μου και παρόλο που βοήθησε ότι δεν ήταν η λύση. Δεν ήθελα η υγεία μου να επηρεάζει πια τη ζωή μου και έτσι πήγα στο Mizzou & λίγο μετά τη διάγνωση με EBV-Mono & 3 άλλες λοιμώξεις. Μου δόθηκαν 2 z-pac που παραλίγο να μου σκάσουν τη σπλήνα. Κατέληξα να πάρω μια ιατρική απόσυρση και να μετακομίσω στο σπίτι, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου το συκώτι μου έπεφτε σε ανεπάρκεια (ήμουν κίτρινο) και ο γιατρός μου με έβαλε σε ανάπαυση για 6 μήνες στο κρεβάτι. Ήμουν στο χαμηλότερο επίπεδο συναισθηματικά και σωματικά, ένιωθα ότι έχασα τα πάντα σε μια νύχτα τους φίλους μου, το σχολείο των ονείρων μου, το BF, την υγεία μου και την ελευθερία μου. Περνώντας όλα αυτά, στις αρχές του 2013 γνώρισα μια φαρμακοποιό στο επάγγελμα και ομοιοπαθητική από καρδιάς και άλλαξε για πάντα την άποψή μου για τα πάντα. Με έβαλε σε δίαιτα Candida και συμπληρώματα για να στηρίξω το σώμα μου. Έμαθα επίσης πώς να θεραπεύω τον εαυτό μου φυσικά είτε πρόκειται για βρογχίτιδα, βακτηριακές λοιμώξεις κ.λπ. που εξακολουθώ να χρησιμοποιώ μέχρι σήμερα. Δυστυχώς, εξακολουθούσα να αγωνιζόμουν περισσότερο από ό,τι ήξερε κανείς και μόλις έλαβα το οδοντικό μου εμφύτευμα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το οποίο έπαιξε σημαντικό ρόλο σε αυτή την παρακμή – δηλητηρίαση από βαρέα μέταλλα. Εκείνη τη στιγμή ο γιατρός μου δεν κοίταξε έξω από το κουτί, έτσι απλά υπέφερα σιωπηλά και έκανα ό,τι έπρεπε να κάνω για να φτάσω στην επόμενη μέρα. Σκέφτηκε μάλιστα ότι μια αμυγδαλεκτομή θα ήταν μια θεραπεία – όλα λόγω της χρόνιας αμυγδαλίτιδας μου – δεν ήταν.
